blóðugur
adj.
hann er blóðugur, hún er blóðug, það er blóðugt; blóðugur - blóðugri - blóðugastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | blóð-ugur | | | 1 | | |
| | | | | blodig, blødende, med blod på | | | hann var blóðugur á hökunni | | |
| | han havde blod på hagen |
|
| | | 2 | | |
| | (um blóðsúthellingar) | | | blodig | | | fréttir af blóðugum bardögum | | |
| | nyheder om blodige kampe |
|
|
|