borginmannlegur
adj.
hann er borginmannlegur, hún er borginmannleg, það er borginmannlegt; borginmannlegur - borginmannlegri - borginmannlegastur
|
|
udtale | | bøjning | | borgin-mannlegur | | selvsikker, selvglad, storsnudet, vigtig | | hann stóð í dyrunum borginmannlegur í einkennisbúningnum sínum | |
| han stod i døren og så vigtig ud i sin uniform |
|
|