breyttur
adj.
hann er breyttur, hún er breytt, það er breytt; breyttur - breyttari - breyttastur
|
|
udtale | | bøjning | | præteritum participium | | forandret, forvandlet | | hann er breyttur maður eftir áfengismeðferðina | |
| han er som forvandlet efter alkoholbehandlingen, han er en helt anden efter alkoholbehandlingen |
| | breyta, v | | breytast, v |
|