breyttur
adj.
hann er breyttur, hún er breytt, það er breytt; breyttur - breyttari - breyttastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | præteritum participium | | | forandret, forvandlet | | | hann er breyttur maður eftir áfengismeðferðina | | |
| | han er som forvandlet efter alkoholbehandlingen, han er en helt anden efter alkoholbehandlingen |
| | | breyta, v | | | breytast, v |
|