búralegur
adj.
hann er búralegur, hún er búraleg, það er búralegt; búralegur - búralegri - búralegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | búra-legur | | | 1 | | |
| | (montinn) | | | selvgod | | | selvglad, selvtilfreds | | | það mátti þekkja þá á búralegu fasinu | | |
| | man kunne kende dem på deres selvglade attitude |
|
| | | 2 | | |
| | (nískur) | | | nøjsom, spartansk, sparsommelig | | | búralegir lifnaðarhættir | | |
| | nøjsom livsførelse |
|
|
|