drottna
vb.
ég drottna, við drottnum; hann drottnaði; hann hefur drottnað
|
|
udtale | | bøjning | | herske, dominere, beherske | | höfðinginn drottnar yfir ættbálknum | |
| høvdingen er stammens hersker |
| | Spánverjar drottnuðu á höfunum á 16. öld | |
| i 1500-tallet herskede spanierne over verdenshavene, i 1500-tallet dominerede spanierne verdenshavene |
|
|