einarður
adj.
hann er einarður, hún er einörð, það er einart; einarður - einarðari - einarðastur
|
|
udtale | | bøjning | | ein-arður | | frimodig, djærv; | | direkte, fast, resolut, dedikeret, engageret | | hún tók einarða afstöðu í umræðunni | |
| han tog klar stilling i diskussionen |
| | vera einarður <baráttumaður gegn þrælahaldi> | |
| være inkarneret <modstander af slaveri> | | være (en) arg <modstander af slaveri> |
|
|