einhæfur
adj.
hann er einhæfur, hún er einhæf, það er einhæft; einhæfur - einhæfari - einhæfastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | ein-hæfur | | | ensidig, unuanceret, ensformig, monoton | | | persónulýsingar í bókinni eru ákaflega einhæfar | | |
| | bogens personskildringer er temmelig unuancerede |
| | | einhæf fæða getur valdið hörgulsjúkdómum | | |
| | ensidig kost kan føre til mangelsygdomme |
|
|