einkennilegur
adj.
hann er einkennilegur, hún er einkennileg, það er einkennilegt; einkennilegur - einkennilegri - einkennilegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | einkenni-legur | | | underlig, mærkelig, mærkværdig, besynderlig, ejendommelig | | | aparte | | | hún brást við á einkennilegan hátt | | |
| | hun reagerede på en besynderlig måde |
| | | draugagangur er einkennilegt fyrirbæri | | |
| | spøgeri er et mærkeligt fænomen |
|
|