ISLEX - orðabókin
Stofnun Árna Magnússonar í íslendskum vísindum
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vel orðabók:
kalla s info
 
framburður
 bending
 ávirki: hvønnfall
 1
 
 (hrópa)
 rópa
 hún kallaði til mín að koma í símann
 
 hon rópti at telefon var til mín
 hann kallaði í hana úr næsta herbergi
 
 hann rópti á hana úr næsta kamari
 þau kölluðu á krakkana að flýta sér
 
 tey róptu á børnini at tey skuldu kvika sær
 2
 
 (nefna)
 kalla
 hún kallar stjúpa sinn pabba
 
 hon kallar stjúkpápan pápa
 hann kallar bangsann sinn Felix
 
 hann kallar bamsuna hjá sær Feliks
 3
 
 (biðja að koma)
 kalla
 forstjórinn kallaði hann á sinn fund
 
 stjórin kallaði hann á fund
 4
 
 kalla + á
 
 <þetta> kallar á <svar>
 
 <hetta> krevur <svar>
 5
 
 kalla + eftir
 
 kalla eftir <breytingum>
 
 krevja <broytingar>
 menn kölluðu eftir aðgerðum lögreglu
 6
 
 kalla + fram
 
 a
 
 kalla <þetta> fram
 
 fáa <hetta> fram
 matreiðslumeistarinn kann að kalla fram það besta úr hráefninu
 
 meistarakokkurin evnar at fáa fram tað besta í rávørunum
 b
 
 kalla <hana> fram
 
 klappa <hana> inn aftur á pallin
 söngvarinn var kallaður fram þrisvar
 
 sangarin var klappaður inn aftur á pallin tríggjar ferðir
 7
 
 kalla + fram í
 
 kalla fram í
 
 bróta av við at rópa
 áheyrendur kölluðu fram í þegar ráðherrann talaði
 
 áhoyrararnir brutu ráðharran av tá ið hann talaði
 8
 
 kalla + saman
 
 kalla saman <öryggisráðið>
 
 kalla <trygdarráðið> saman
 kennarar skólans voru kallaðir saman
 
 lærarar skúlans vóru kallaðir til fundar
 9
 
 kalla + til
 
 kalla <lögregluna> til
 
 senda boð eftir <løgregluni>
 eldur kviknaði og slökkviliðið var kallað til
 
 eldur kom í og boð vóru send eftir sløkkiliðnum
 10
 
 kalla + upp
 
 kalla upp <nafnið>
 
 rópa <navnið> upp
 hann beið eftir að númerið hans væri kallað upp
 
 hann bíðaði eftir at hansara navn varð rópt upp
 11
 
 kalla + út
 
 kalla út <hjálparsveit>
 
 kalla <bjargingarfelagið> út
 12
 
 kalla + yfir
 
 kalla yfir <sig> <ógæfu>
 
 kalla <ógævu> yvir <seg>
 hann kallaði bölvun yfir ættina með háttalagi sínu
 
 sum hann bar seg at kallaði hann banning oman yvir ættina
 kallast, v
 kallaður, adj
víðkað leiting á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
kalkkenndur l kalkkirtill n k kalkríkur l kalksteinn n k kalktafla n kv kalkúni n k kalkúnn n k 1 kall n k 2 kall n h 3 -kall n k kalla n kv kalla s kallaður l kallari n k kallast s kallfæri n h kallkerfi n h kallmerki n h kalltæki n h kaloría n kv kalsarigning n kv kalsaveður n h kalsedón n k kalsi n k kalsín n h kalsít n h kalsíum n h kalskemmd n kv kalviður n k kamar n k
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík