ISLEX - orðabókin
Stofnun Árna Magnússonar í íslendskum vísindum
vel orðabók:
slíta s info
 
framburður
 bending
 1
 
 (toga í sundur)
 ávirki: hvønnfall
 slíta, skræða
 ég sleit dálítið af límbandi
 
 eg skræddi eitt lítið petti av klisturbandi av
 hann slítur bandið með höndunum
 
 hann slítur bandið við hondunum
 slíta af sér <hlekkina>
 
 slíta <fjøtrini>
 slíta sig lausan
 
 slíta seg leysan
 hestarnir slitu sig lausa frá fólkinu
 
 hestarnir slitu seg leysar
 2
 
 (um föt/skó)
 ávirki: hvørjumfall
 slíta upp
 ég sleit tvennum skóm í vetur
 
 eg sleit tvinnar skógvar upp í vetur
 3
 
 (ljúka)
 ávirki: hvørjumfall
 slíta
 fundinum er slitið
 
 fundurin er slitin
 hann sleit sambandinu við hana
 
 hann narraði hana
 slíta talinu
 
 gevast at práta saman
 4
 
 slíta + frá
 
 slíta sig frá <lestrinum>
 
 leggja <lesingina> frá sær
 hún gat ekki slitið sig frá kvikmyndinni
 
 hon fekk ikki slept filminum
 5
 
 slíta + upp
 
 slíta upp <blómið>
 
 henta <blómuna>, skræða <blómuna> upp
 það er óheimilt að slíta upp viðkvæman gróður
 
 tað er bannað at henta viðkvæman gróður
 6
 
 slíta + út
 
 1
 
 slíta sér út
 
 stríðast og strevast
 þau slitu sér út til dauðadags
 
 tey stríddust og strevaðust til deyðadags
 2
 
 slíta <flíkinni> út
 
 slíta <plaggið> upp í taddatesk
 hann er að reyna að slíta út þessum buxum
 
 hann roynir at slíta buksurnar upp í taddatesk
 slitinn, adj
 slítandi, adj
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík