uppgefinn
adj
hann er uppgefinn, hún er uppgefin, það er uppgefið; uppgefinn - uppgefnari - uppgefnastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | upp-gefinn | | | 1 | | |
| | (þreyttur) | | | utmattet, utslitt, stuptrøtt | | | hann var svo uppgefinn um kvöldið að hann gat ekki haldið sér vakandi | | | hún er uppgefin á starfinu í bankanum |
| | | 2 | | |
| | (birtur) | | | oppgitt, angitt | | | deklarert | | | uppgefið innihald matvörunnar | | | gefa upp |
|
|