fjaðurmagnaður
adj
hann er fjaðurmagnaður, hún er fjaðurmögnuð, það er fjaðurmagnað; fjaðurmagnaður - fjaðurmagnaðri - fjaðurmagnaðastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | fjaður-magnaður | | | spenstig, spretten | | | hún er liðug og fjaðurmögnuð eins og köttur | | |
| | hun er myk og spretten som en katt |
| | | hann var léttur í spori og göngulagið fjaðurmagnað | | |
| | han gikk med lette, spretne skritt |
|
|