fráhrindandi
adj
hann er fráhrindandi, hún er fráhrindandi, það er fráhrindandi
|
| |
uttale | | | bøying | | | frá-hrindandi | | | usympatisk, motbydelig, frastøtende | | | hann er mjög fráhrindandi maður | | |
| | han er en svært motbydelig mann |
| | | hún er fráhrindandi í framkomu en er víst vænsta kona | | |
| | hun virker ganske usympatisk, men egentlig er hun veldig snill |
|
|