gjaldgengur
adj
hann er gjaldgengur, hún er gjaldgeng, það er gjaldgengt; gjaldgengur - gjaldgengari - gjaldgengastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | gjald-gengur | | | 1 | | |
| | (í gildi) | | | gangbar, gyldig, gjeldende |
| | | 2 | | |
| | (nothæfur) | | | brukbar, brukende, kurant | | | aðeins áður óbirt ljóð eru gjaldgeng í keppnina |
|
|