hryggbrjóta
v
ég hryggbrýt, hann hryggbrýtur; hann hryggbraut, við hryggbrutum; hann hefur hryggbrotið
|
| |
uttale | | | bøying | | | hrygg-brjóta | | | objekt: akkusativ | | | 1 | | |
| | (um beinbrot) | | | brekke ryggen, bryte ryggen | | | hryggbrjóta sig | | |
| | brekke ryggen |
|
| | | 2 | | |
| | (um bónorð) | | | vrake (en frier) | | | gi noen kurven | | | skyte for glugg | | | hann bað hennar en hún hryggbraut hann | | |
| | han fridde til henne, men hun ga ham kurven |
|
| | | hryggbrotinn, adj |
|