hryggbrjóta
v
ég hryggbrýt, hann hryggbrýtur; hann hryggbraut, við hryggbrutum; hann hefur hryggbrotið
|
|
uttale | | bøying | | hrygg-brjóta | | objekt: akkusativ | | 1 | |
| (um beinbrot) | | brekke ryggen, bryte ryggen | | hryggbrjóta sig | |
| brekke ryggen |
|
| | 2 | |
| (um bónorð) | | vrake (en frier) | | gi noen kurven | | skyte for glugg | | hann bað hennar en hún hryggbraut hann | |
| han fridde til henne, men hun ga ham kurven |
|
| | hryggbrotinn, adj |
|