hugsunarlaus
adj
hann er hugsunarlaus, hún er hugsunarlaus, það er hugsunarlaust; hugsunarlaus - hugsunarlausari - hugsunarlausastur
|
|
uttale | | bøying | | hugsunar-laus | | tankeløs, åndsfraværende | | ég ætlaði ekki að gleyma að hringja, ég var bara hugsunarlaus | |
| det var ikke meningen å glemme å ringe, jeg hadde bare ikke tankene med meg |
|
|