hugsunarlaus
adj
hann er hugsunarlaus, hún er hugsunarlaus, það er hugsunarlaust; hugsunarlaus - hugsunarlausari - hugsunarlausastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | hugsunar-laus | | | tankeløs, åndsfraværende | | | ég ætlaði ekki að gleyma að hringja, ég var bara hugsunarlaus | | |
| | det var ikke meningen å glemme å ringe, jeg hadde bare ikke tankene med meg |
|
|