landa
v
ég landa, við löndum; hann landaði; hann hefur landað
|
|
uttale | | bøying | | objekt: dativ | | 1 | |
| lande, føre i land, losse | | landa <fiskinum> | |
| føre <fisken> i land |
| | skipið er komið en ekki búið að landa | |
| skipet har lagt til kai, men er ikke blitt losset ennå |
|
| | 2 | |
| uformelt | | sikre seg | | hale i land | | henni tókst að landa hlutverkinu í myndinni | |
| det lyktes henne å hale filmrollen i land |
|
|
|