ráðsettur
adj
hann er ráðsettur, hún er ráðsett, það er ráðsett; ráðsettur - ráðsettari - ráðsettastur
|
|
uttale | | bøying | | ráð-settur | | satt, moden, (vel)etablert | | ráðsettum borgurum var illa við næturopnun búðarinnar | |
| satte borgere mislikte at forretningen var nattåpen |
|
|