reikandi
adj
hann er reikandi, hún er reikandi, það er reikandi
|
| |
uttale | | | bøying | | | reik-andi | | | presens partisipp | | | 1 | | |
| | (göngulag) | | | sjanglende, vaklende, vinglende | | | hann hélt reikandi í spori heim á leið | | |
| | han gikk sjanglende hjemover |
|
| | | 2 | | |
| | (hvikandi) | | | søkende | | | hún er reikandi sál í leit að sannleikanum | | |
| | hun er en søkende sjel som leter etter sannheten |
|
|
|