reikandi
adj
hann er reikandi, hún er reikandi, það er reikandi
|
|
uttale | | bøying | | reik-andi | | presens partisipp | | 1 | |
| (göngulag) | | sjanglende, vaklende, vinglende | | hann hélt reikandi í spori heim á leið | |
| han gikk sjanglende hjemover |
|
| | 2 | |
| (hvikandi) | | søkende | | hún er reikandi sál í leit að sannleikanum | |
| hun er en søkende sjel som leter etter sannheten |
|
|
|