áfastur
adj
hann er áfastur, hún er áföst, það er áfast; áfastur - áfastari - áfastastur
|
|
uttale | | bøying | | á-fastur | | som henger sammen med, som ligger inntil, som sitter fast på, påklistret | | bílskúrinn er áfastur við húsið | | allar bækur safnsins hafa áfastan límmiða |
|