áfastur
adj
hann er áfastur, hún er áföst, það er áfast; áfastur - áfastari - áfastastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | á-fastur | | | som henger sammen med, som ligger inntil, som sitter fast på, påklistret | | | bílskúrinn er áfastur við húsið | | | allar bækur safnsins hafa áfastan límmiða |
|