áfellast
v
ég áfellist, hann áfellist; hann áfelldist; hann hefur áfellst
|
|
uttale | | bøying | | á-fellast | | mediopassiv | | oftest med nekting | | objekt: akkusativ | | bebreide, klandre, laste, kritisere | | hún áfellist hann ekki fyrir að segja skoðun sína | |
| hun bebreider ham ikke for å si sin mening |
| | ég get ekki áfellst hana fyrir að hafa gleymt fundinum | |
| jeg kan ikke klandre henne for å ha glemt møtet |
|
|