útitekinn
adj
hann er útitekinn, hún er útitekin, það er útitekið; útitekinn - útiteknari - útiteknastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | úti-tekinn | | | frisk, barket | | | börnin léku sér við lækinn, berfætt og útitekin | | |
| | barna lekte ved bekken, barføtte og friske |
| | | ég er orðin útitekin eftir sveitastörfin | | |
| | jeg har blitt barket etter gårdsarbeidet |
|
|