viðurkenndur
adj
hann er viðurkenndur, hún er viðurkennd, það er viðurkennt; viðurkenndur - viðurkenndari - viðurkenndastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | viður-kenndur | | | perfektum partisipp | | | anerkjent, ansett, velrenommert | | | nám við viðurkennda menntastofnun | | |
| | et studium ved en anerkjent utdanningsinstitusjon |
| | | viðurkenna, v |
|