viðurkenndur
adj
hann er viðurkenndur, hún er viðurkennd, það er viðurkennt; viðurkenndur - viðurkenndari - viðurkenndastur
|
|
uttale | | bøying | | viður-kenndur | | perfektum partisipp | | anerkjent, ansett, velrenommert | | nám við viðurkennda menntastofnun | |
| et studium ved en anerkjent utdanningsinstitusjon |
| | viðurkenna, v |
|