einhæfur
adj
hann er einhæfur, hún er einhæf, það er einhæft; einhæfur - einhæfari - einhæfastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | ein-hæfur | | | ensidig, ensformig, monoton | | | persónulýsingar í bókinni eru ákaflega einhæfar | | |
| | personskildringene i boka er temmelig endimensjonale |
| | | einhæf fæða getur valdið hörgulsjúkdómum | | |
| | ensidig kost kan føre til mangelsykdommer |
|
|