einhæfur
adj
hann er einhæfur, hún er einhæf, það er einhæft; einhæfur - einhæfari - einhæfastur
|
|
uttale | | bøying | | ein-hæfur | | ensidig, ensformig, monoton | | persónulýsingar í bókinni eru ákaflega einhæfar | |
| personskildringene i boka er temmelig endimensjonale |
| | einhæf fæða getur valdið hörgulsjúkdómum | |
| ensidig kost kan føre til mangelsykdommer |
|
|