einkennast
v
hann einkennist; hann einkenndist; hann hefur einkennst
|
| |
uttale | | | bøying | | | ein-kennast | | | mediopassiv | | | kjennetegnes, karakteriseres, preges, bære preg av | | | ljóð hans einkennast af einlægni | | |
| | diktene hans kjennetegnes av oppriktighet |
| | | afstaða hennar einkenndist af tortryggni | | |
| | innstillingen hennes preges av skepsis |
| | | miðbærinn einkennist af litlum kaffihúsum | | |
| | sentrum er kjennetegnet av små kafeer |
| | | einkenna, v | | | einkennandi, adj |
|