eitraður
adj
hann er eitraður, hún er eitruð, það er eitrað; eitraður - eitraðri - eitraðastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | 1 | | |
| | giftig; | | | forgiftet | | | eitruð kónguló | | |
| | en giftig edderkopp |
| | | eitraður drykkur | | |
| | en forgiftet drikk |
|
| | | 2 | | |
| | | | | giftig, slu, beinhard, livsfarlig | | | hann var alveg eitraður í vítateignum | | |
| | han var helt livsfarlig i straffefeltet |
|
| | | eitra, v |
|