eitraður
adj
hann er eitraður, hún er eitruð, það er eitrað; eitraður - eitraðri - eitraðastur
|
|
uttale | | bøying | | 1 | |
| giftig; | | forgiftet | | eitruð kónguló | |
| en giftig edderkopp |
| | eitraður drykkur | |
| en forgiftet drikk |
|
| | 2 | |
| | | giftig, slu, beinhard, livsfarlig | | hann var alveg eitraður í vítateignum | |
| han var helt livsfarlig i straffefeltet |
|
| | eitra, v |
|