ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
rugga vb. info
 
udtale
 bøjning
 1
 
 (um fólk)
 objekt: dativ
 gynge, vugge
 hún sat og ruggaði sér í stólnum
 
 hun sad og gyngede (frem og tilbage) på stolen
 barnið sofnar ef þú ruggar því
 
 barnet falder i søvn hvis du vugger det
 2
 
 (um hluti)
 gynge, vippe, vugge
 skipið ruggaði hægt á öldunum
 
 skibet vuggede blidt på bølgerne
  
 rugga bátnum
 
 skabe røre
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
ruddalega adv. ruddalegur adj. ruddaskapur sb. mask. ruddaveður sb. neutr. ruddi sb. mask. ruddur adj. ruðningsáhrif sb. neutr. pl. ruðningur sb. mask. ruður sb. fem. pl. rugg sb. neutr. rugga sb. fem. rugga vb. rugguhestur sb. mask. ruggustóll sb. mask. rugl sb. neutr. rugla vb. ruglaður adj. ruglast vb. ruglingslega adv. ruglingslegur adj. ruglingur sb. mask. rugludallur sb. mask. ruglukolla sb. fem. ruglukollur sb. mask. rukka vb. rukkari sb. mask. rukkun sb. fem. rulla sb. fem. rumpulýður sb. mask. rumska vb.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík