ISLEX orðabókin
Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
veldu orðabók:
halla so info
 
framburður
 beyging
 1
 
 fallstjórn: þágufall
 hælde, skråne; stille på skrå, læne; tippe
 hún hallaði glasinu svo að vatnið rann úr því
 
 hun tippede glasset så vandet løb ud
 hann hallaði stiganum upp að veggnum
 
 han stillede stigen (skråt) op ad væggen
 halla hurðinni
 
 lade døren stå på klem
 hann kom inn á skrifstofuna og hallaði hurðinni
 
 han kom ind på kontoret og lod døren stå på klem
 halla undir flatt
 
 lægge hovedet på skrå
 2
 
 halla sér
 
 hvile sig
 tage sig en lur
 hann hallar sér oft í sófann eftir matinn
 
 han lægger sig tit på sofaen efter at han har spist
 3
 
 skråne
 landið hallar niður að vatninu
 
 jorden skråner ned mod søen
 4
 
 subjekt: þágufall
 degi hallar
 
 dagen går på hæld
 sumri var tekið að halla þegar hann kom heim
 
 sommeren var ved at gå på hæld da han kom hjem
 5
 
 það hallar undan fæti
 
 det går ned ad bakke
 í fyrra fór að halla undan fæti hjá bankanum
 
 det begyndte at gå dårligt for banken sidste år
 6
 
 halla réttu máli
 
 lyve
 tale usandt
 7
 
 halla + að
 
 halla sér að <honum>
 
 læne sig mod <ham>;
 have <ham> at læne sit hoved op ad, søge hjælp hos <ham>
 8
 
 halla + á
 
 halla á <hana>
 
 snyde <hende>
 það hallar á <hana>
 
 <hun> er ved at miste grebet
 eftir hálftíma leik fór að halla á lið heimamanna
 
 hjemmeholdet mistede grebet om kampen efter en halv times spil
 hallast, v
 hallandi, adj
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík