heimskulegur
adj.
hann er heimskulegur, hún er heimskuleg, það er heimskulegt; heimskulegur - heimskulegri - heimskulegastur
|
| |
uttal | | | böjning | | | heimsku-legur | | | dum, idiotisk, enfaldig | | | þetta er heimskuleg spurning | | |
| | det här är en idiotisk fråga |
| | | það er heimskulegt að <móðgast svona> | | |
| | det är dumt att <förolämpa människor så där> |
|
|