heimskulegur
adj.
hann er heimskulegur, hún er heimskuleg, það er heimskulegt; heimskulegur - heimskulegri - heimskulegastur
|
|
uttal | | böjning | | heimsku-legur | | dum, idiotisk, enfaldig | | þetta er heimskuleg spurning | |
| det här är en idiotisk fråga |
| | það er heimskulegt að <móðgast svona> | |
| det är dumt att <förolämpa människor så där> |
|
|