ráðsettur
adj.
hann er ráðsettur, hún er ráðsett, það er ráðsett; ráðsettur - ráðsettari - ráðsettastur
|
| |
uttal | | | böjning | | | ráð-settur | | | etablerad, välanpassad, som har ordat sina förhållanden | | | ráðsettum borgurum var illa við næturopnun búðarinnar | | |
| | de välanpassade invånarna tyckte inte om att affären skulle ha nattöppet |
|
|