ráðsettur
adj.
hann er ráðsettur, hún er ráðsett, það er ráðsett; ráðsettur - ráðsettari - ráðsettastur
|
|
uttal | | böjning | | ráð-settur | | etablerad, välanpassad, som har ordat sina förhållanden | | ráðsettum borgurum var illa við næturopnun búðarinnar | |
| de välanpassade invånarna tyckte inte om att affären skulle ha nattöppet |
|
|