skemmdur
adj.
hann er skemmdur, hún er skemmd, það er skemmt; skemmdur - skemmdari - skemmdastur
|
| |
uttal | | | böjning | | | perfekt particip | | | förstörd, dålig; | | | skämd | | | hann er með mikið skemmdar tennur | | |
| | han har väldigt dåliga tänder |
| | | enginn vill borða skemmdan mat | | |
| | ingen vill äta skämd mat |
| | | bíllinn er mikið skemmdur eftir áreksturinn | | |
| | bilen har stora skador efter krocken |
| | | skemma, v | | | skemmast, v |
|