innfjálgur
adj.
hann er innfjálgur, hún er innfjálg, það er innfjálgt; innfjálgur - innfjálgari - innfjálgastur
|
|
uttal | | böjning | | inn-fjálgur | | brinnande (innfjálgar af ættjarðarást: brinnande av fosterlandskärlek); | | högstämd, insmickrande, svassande | | slúðurblaðið fjallar um fræga fólkið á innfjálgan hátt | |
| skvallertidningen är svassande i sina skriverier om kändisarna |
|
|