viðburðalaus
adj.
hann er viðburðalaus, hún er viðburðalaus, það er viðburðalaust; viðburðalaus - viðburðalausari - viðburðalausastur
|
|
uttal | | böjning | | viðburða-laus | | händelselös; | | händelsefattig | | helgin var viðburðalaus, ég var bara heima og horfði á sjónvarpið | |
| helgen var händelselös, jag vara bara hemma och tittade på tv |
|
|