viðburðalaus
adj.
hann er viðburðalaus, hún er viðburðalaus, það er viðburðalaust; viðburðalaus - viðburðalausari - viðburðalausastur
|
| |
uttal | | | böjning | | | viðburða-laus | | | händelselös; | | | händelsefattig | | | helgin var viðburðalaus, ég var bara heima og horfði á sjónvarpið | | |
| | helgen var händelselös, jag vara bara hemma och tittade på tv |
|
|