einarður
adj.
hann er einarður, hún er einörð, það er einart; einarður - einarðari - einarðastur
|
|
uttal | | böjning | | ein-arður | | djärv, engagerad, hängiven; | | frimodig, uppriktig | | hún tók einarða afstöðu í umræðunni | |
| hon tog konsekvent ställning i diskussionen |
| | vera einarður <baráttumaður gegn þrælahaldi> | |
| vara hängiven <motståndare mot slaveriet> |
|
|