fallbeygja
v
ég fallbeygi, hann fallbeygir; hann fallbeygði; hann hefur fallbeygt
|
| |
uttale | | | bøying | | | fall-beygja | | | språkvitskap | | | objekt: akkusativ | | | deklinere (bøje et substantiv, adjektiv eller pronomen, typisk i køn, tal og kasus) | | | bøye i kasus | | | bøya i kasus | | | deklinera | | | böja (i kasus) | | | fallbenda, benda í føllum | | | taivuttaa sijoissa |
|