fjarskyldur
adj
hann er fjarskyldur, hún er fjarskyld, það er fjarskylt; fjarskyldur - fjarskyldari - fjarskyldastur
|
|
uttale | | bøying | | fjar-skyldur | | (ættingi) | | fjernt beslægtet | | i slekt langt ute | | i slekt langt ute | | avlägset släkt | | fjarskyldur, lítið skyldur, skyldur langt burtur | | etäisesti sukua |
|