kverkmæltur
adj
hann er kverkmæltur, hún er kverkmælt, það er kverkmælt; kverkmæltur - kverkmæltari - kverkmæltastur
|
|
uttale | | bøying | | kverk-mæltur | | som ikke kan udtale tungespids-r (rullende r), men som har en skurrende udtale | | som skarrer | | som skarrar | | som använder tungrots-r | | ið skurrar á málinum | | henkilö, jonka puheessa esiintyy sora-r |
|