landrækur
adj
hann er landrækur, hún er landræk, það er landrækt; landrækur - landrækari - landrækastur
|
|
uttale | | bøying | | land-rækur | | landsforvist; | | som kan landsforvises | | landsforvist | | som kan landsforvises | | landsforvist | | som kan landsforvisast | | landsförvisad; | | som kan landsförvisas | | útlagin, sum kann verða rikin av landinum | | maasta karkotettu, maanpakoon ajettu |
|