alþekktur
adj
hann er alþekktur, hún er alþekkt, það er alþekkt
|
| |
uttale | | | bøying | | | al-þekktur | | | navnkundig, vidt berømt (også i formen 'vidtberømt') | | | berømt, navngjeten | | | berømt, namngjeten | | | välkänd | | | alkunnugur | | | hyvin tunnettu | | | hann var alþekktur maður á sinni tíð | | |
| | han var vidt berømt i sin samtid | | | han var navngjeten mann i sin tid | | | han var namngjeten mann i si tid | | | på sin tid var han välkänd | | | hann var alkunnugur í síni tíð | | | hän oli aikanaan hyvin tunnettu mies |
|
|