sagnleiddur
adj
hann er sagnleiddur, hún er sagnleidd, það er sagnleitt
|
| |
uttale | | | bøying | | | sagn-leiddur | | | språkvitskap | | | (orð) | | | deverbal, afledt af et verbum | | | avledet av verb | | | avleidd av verb | | | verbavledd, avledd av verb | | | runnin av sagnorði (t.d. bakari sum er runnið av sagnorðinum at baka) | | | verbijohdos |
|