sjálfhælinn
adj
hann er sjálfhælinn, hún er sjálfhælin, það er sjálfhælið; sjálfhælinn - sjálfhælnari - sjálfhælnastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | sjálf-hælinn | | | selvhævdende, brovtende, pralende | | | skrytete, brautende | | | skryten, brautande | | | skrytsam, självförhärligande, högfärdig | | | sjálvgóður | | | leuhka, mahtaileva |
|