sjálfhælinn
adj
hann er sjálfhælinn, hún er sjálfhælin, það er sjálfhælið; sjálfhælinn - sjálfhælnari - sjálfhælnastur
|
|
uttale | | bøying | | sjálf-hælinn | | selvhævdende, brovtende, pralende | | skrytete, brautende | | skryten, brautande | | skrytsam, självförhärligande, högfärdig | | sjálvgóður | | leuhka, mahtaileva |
|