skilinn
adj
hann er skilinn, hún er skilin, það er skilið
|
| |
uttale | | | bøying | | | perfektum partisipp | | | (fra)skilt | | | skilt, fraskilt | | | skild, fråskild | | | frånskild | | | (frá)skildur | | | eronnut | | |
| | | eiga þakkir skildar/skilið | | |
| | fortjene en takk | | | fortena ei takk | | | ha förtjänat ett tack | | | hava uppiborið tøkk | | | olla ansainnut kiitokset |
| | | skilja, v |
|