stórgrýttur
adj
hann er stórgrýttur, hún er stórgrýtt, það er stórgrýtt; stórgrýttur - stórgrýttari - stórgrýttastur
|
|
uttale | | bøying | | stór-grýttur | | med store sten, storstenet | | storsteinete, med store steiner | | storsteinete, med store steinar | | som är täckt av stora stenar | | stórgrýtutur | | louhikkoinen |
|