útfarinn
adj
hann er útfarinn, hún er útfarin, það er útfarið; útfarinn - útfarnari - útfarnastur
|
|
uttale | | bøying | | út-farinn | | dygtig, erfaren, garvet | | erfaren, garvet, dreven | | erfaren, garva, røynd | | skicklig, erfaren | | garvaður | | kokenut, taitava | | hann er útfarinn sjómaður | |
| han er en garvet sømand | | han är en erfaren sjöman | | hann er ein garvaður sjómaður | | hän oli kokenut kalastaja |
|
|