útfarinn
adj
hann er útfarinn, hún er útfarin, það er útfarið; útfarinn - útfarnari - útfarnastur
|
| |
uttale | | | bøying | | | út-farinn | | | dygtig, erfaren, garvet | | | erfaren, garvet, dreven | | | erfaren, garva, røynd | | | skicklig, erfaren | | | garvaður | | | kokenut, taitava | | | hann er útfarinn sjómaður | | |
| | han er en garvet sømand | | | han är en erfaren sjöman | | | hann er ein garvaður sjómaður | | | hän oli kokenut kalastaja |
|
|